Tussen 2 werelden

Tussen 2 werelden.

Dat is hoe ik mij wel eens voel. En toch ben ik blij dat ik mijn eigen pad bewandel. Ik heb het je vast nog niet eerder verteld en misschien word het wel eens tijd om dit toch te doen.

Mijn allergrootste droom die nog steeds niet uitgeblust is en ik nog altijd nastreef bestaat nog steeds.
Ik wil nog altijd goed leren paardrijden en zover mogelijk geraken. Wat dat zover mogelijk geraken is, daar heb ik momenteel nog altijd niks opgeplakt. Omdat ik alle ahaa momenten die het me oplevert om zover mogelijk te geraken mij waardevoller zijn dan letterlijk ergens een niveau op te plakken.

Zo begon mijn avontuur bij mijn eerste paard die ik zelf zadelmak had gemaakt en daarna door gereden moest worden. Eigenlijk achteraf bekeken ik was veel te groen om dat te doen. En ik miste de juiste begeleiding. De eerste privé lessen die ik ging volgen waren traditionele lessen. En het ging voor geen meter. Maar ik dacht alle begin is moeilijk. Ik switchte een keer van lesgever om eens wat anders te proberen en bij de 1 maakte ik al iets meer vordering dan bij een ander. Echter wat iedereen over het hoofd zag en wat ik nochtans heel hard riep was, is dat mijn paard is niet voorwaarts was en het mij niet lukte om hem vlot voorwaarts te lopen. In alle lessen die ik tot toen gehad had was iedereen altijd maar op het hoofd gefocust.

Ik zat of op mijn paard of met mijn neus in de boeken. En ik vond het zo boeiend dat ik in de boeken kon lezen hoe het voelde en in werkelijkheid ik daar niks van merkte. Ik spreek nu over de jaren 2000. En in België was Naturel horsemanship ver te zoeken.

Naturel horsemanship betekend voor mij niet perse bitloos en boomloos over de glooiende heuvels rijden. Het betekent voor mij wel op een diervriendelijke manier met je paard omgaan en trainen en daarbij het paard niet uit het oog verliezen. Kijk goed wat hij te vertellen heeft. Sluit compromissen en zoek uit hoe jouw paard je kan begrijpen wat je van hem vraagt zonder grof , kwaad , gefrustreerd te worden maar juist lief en assertief te zijn. Dat is hoe het voor mij moet zijn om samen te werken met je paard.

Dus op een gegeven moment voelde het traditionele trainen voor mij echt niet goed meer. Ik zat in zak en as. Ik overwoog zelfs om mijn paardje te verkopen voor een paard dat wat sneller was. Maar ik wist dat dat niet de oplossing was. Dus ik ging zoeken en ik kwam uit bij een voor mij geheel nieuwe methode. Gebaseerd op diervriendelijk trainen en alles in een zo klein mogelijke stapjes aanbieden en fine tunen.
Het beviel mijn paard en het beviel mij. Ik was verslingerd. En voor ik het wist stortte ik mij op het pad van de Academische rijkunst. 8 jaar lang richtte ik mij op dit proces en haalde alles uit de informatie die ik wekelijks leerde. Ik ging de theorie begrijpen ik leerde over wat het paard fysiek kon en wat niet. Avonden en avonden was ik aan het studeren. Ik volgde clinics nam zelf ook deel aan clinics . Workshop na workshop verslond ik. Ik had ook echt het gevoel dat alle antwoorden op mijn vragen werden beantwoord. Ik werd ook super handig in het trainen aan de hand en het rijden met 1 hand. Ik ging op de mm rijden en toch bleef ik ergens steken. Want ik miste iets waar ik mij toen nog niet bewust van was.

Mijn paardje kreeg een peesblessure ik snapte er totaal niks van. Want ik deed toch mijn best en reed heel bewust etc.… In ieder geval hij revalideerde weer helemaal. Ik wilde graag weer de draad oppikken waar ik gebleven was maar dat ging niet want weer raakte mijn paard geblesseerd. En bleek dat hij slechte knieën had. Ik snapte er niks van. Maar ergens wist ik dus wel hoe het kwam. Al die jaren dat ik mijn best had gedaan in de Academische rijkunst en we zeer veel hadden gestapt en werkte met korte stukjes draf en heel weinig galop. Met als gevolg dat we de voorwaartse activiteit die een paard moet hebben van nature en anders moet leren dat we die niet genoeg hadden meegenomen.

Weer ging ik op zoek en deze keer nog meer in de biomechanica hoe ik zelf meer ondersteuning kon geven. En middels massages en opnieuw gerichte revalidering knapte mijn paard weer op. En omdat ik gewend ben van op te krabbelen gingen we toch weer meer dressuurmatiger gaan trainen. Maar deze keer moest het anders, het moest aansluiten bij ons waken over de voorwaartse drang en ervoor zorgen dat mijn paard wel soepel bleef. Dat waren de uitgangspunten. Er kwam iemand op mijn pad die ervaring heeft op echt alle vlakken. Van dressuur tot western tot springen tot liberty. Echt een natuurtalent vanuit ervaring en precies iemand die niet in een specifiek hokje te plaatsen is. En opnieuw starten we bij het begin.
Maar aangezien ik dit tot op heden nog altijd niet goed had geleerd was dit het eerste waar we mee aan de slag gingen. En echt na 3 weken voelde ik voor het eerst hoe het nu precies voelt om van achter naar voor te rijden en een paard dat vanzelf gaat nageven. En ik besefte dat dit is waarom het omdraait. En dat heeft niks met A.R of traditioneel of klassiek te maken dit is gewoon puur paardrijden dmv de biomechanica van het paard te gebruiken. De buikspieren aan het werk zetten zodat de bovenlijn gaat aanspannen.

Ik zou er wel weer een naam op kunnen plakken om mezelf weer in een hokje te kunnen plaatsen en te kunnen zeggen ik rij op deze manier.
Maar inmiddels met al de biomechanica die ik zie begrijp en voel, zeg ik liever ik rij mijn paard in horizontaal en verticaal balans. Want dat is waarom het draait.

Toch voel ik mij tussen 2 werelden. Ik hoor niet bij de wedstrijdruiters ik hoor ook niet  bij de Academische ruiters, maar ik ben wel gedreven ik heb een missie ik bewandel een pad “mijn pad” , en ik heb al ooit zoveel ahaa momenten gehad. Gelukkig allemaal opgeschreven. En van onschatbare waarde. En ik heb van alle lessen die ik ooit heb gekregen heel veel opgestoken. Goede en slechte dingen. Maar de grootste les was toch verlies jezelf niet in 1 stroming en vul je rugzak met alles wat voor jou werkt. En hoe je dat dan ook noemt A.R of traditioneel of klassiek of duits of frans of misschien wel western. Zet stappen, beleef, ervaar, evolueer, en doe wat werkt.

En wat betreft tussen 2 werelden ik rij voortaan in het NU ♥ …