letterlijk en figuurlijk een pijnlijk onderwerp.
Omdat we het beste met ons paard voor hebben en het liefst van al hopen dat alles altijd goed gaat. Toch gebeurd het dat het paard pijn of ongemak ervaart maar dat we dit nog niet opmerken. Juist omdat paarden meesters zijn in het verbergen van pijn. Want in het wild open en bloot laten zien dat je pijn hebt zorgt ervoor dat je door de roofdieren als eerste eruit word gepikt en een gemakkelijk slachtoffer word met de dood tot gevolg.
En ga maar eens vertellen aan de paarden dat er in een afgebakende wei geen gevaar meer loert en dat ze gerust eerder pijn mogen laten zien.
Toch kunnen we aan hele kleine signalen al eerder zien dat het paard ongemak ervaart. Want daar begint het mee.
Kleine gedragsveranderingen die erin sluipen, vaak zeggen eigenaren wel eens “o maar dat doet hij altijd al of dat doet hij al jaren zo.” Zo is het dus perfect mogelijk dat paarden al geruime tijd kunnen lopen met ongemak en wat later dus pijn word.
En we weten allemaal als we kijken naar ons zelf en we doen fysiek zwaar werk dat we onszelf wel is pijn doen en dat het wel eens langer dan 3 dagen kan duren alvorens het weer hersteld is. Meestal doen wij het dan rustiger aan omdat we ons er bewust van zijn. Maar ons paard laat vaak al niet zien dat hij zich bezeerd heeft. Hij zal het misschien wel rustiger aan doen en minder voorwaarts zijn maar dan zit er een ruiter op en die zegt dan, hey loop jij eens actief door en niet slenteren want dat willen we niet he.
Ja en een eerste symptoom word over het hoofd gezien.
Daarom is het belangrijk om je paard goed te leren kennen tot in het kleinste detail.
Ik weet bijv. Dat ik mijn paard in de warming up goed los stap en dat in het losrijden in draf het ongeveer 2 hoefslagen rond duurt alvorens ik voel dat hij op eigen benen het tempo zelfstandig opschakelt en hij met meer veerkracht draaft en ik met dit gewenste tempo een training kan rijden. Ik kan hem eerder actief maken en zeggen vanaf de eerste draf pas hup actief. Maar ik wil er zeker van zijn dat hij de kans krijgt om mij duidelijk te maken baas ik heb toch ergens last van het loopt niet zo lekker als gisteren bijv. ( wat niet wil zeggen dat hij mag sjokken in die 2 eerste rondes over de hoefslag dat is ook weer het andere uiterste). Losrijden hoort bij het opwarmen. Maar stel nu dat hij na die 2 rondes niet actief te krijgen is dan moet ik toch wel eens nadenken over de training van gisteren. En natuurlijk kan het wel is een keertje voorkomen. Maar een zware training met een overbelasting als gevolg kan zomaar een zwak gebied bloot leggen dat op termijn een blessure met pijn als gevolg oplevert.
Vaak kunnen we aan zijn conditie opmerken of een paard al langer pijn ervaart. Denk dan aan de body en vacht condition .
Wanneer het paard erg mager is en een moeilijke eter is moet er al een eerste alarm afgaan. vb.
Is hij mager vanwege stress? -> heeft hij stress vanwege maagzweren? –> is je paard erg zuur tijdens het opzadelen vanwege een maagzweer? Een dierenarts kan je hier goed bij helpen.
Gedrag kan ook heel subtiel veranderen. Je paard was eerst goed voorwaarts en trainingen bouwde mekaar mooi op. De nageeflijkheid was na een warming up en losrijden ook geen punt. Maar het word steeds lastiger om de ontspanning terug te vinden. Je nageeflijkheid word ook steeds moeilijker om vlot voor mekaar te krijgen en voelt dat je paard sterker is geworden aan 1 kant. En dit was eerst helemaal niet. Grote kans dat zijn bespiering een verminderde of slechte conditie heeft zoals teveel spanning. Wat er weer voor zorgt dat het natuurlijk bewegingspatroon vermindert en hij anders gaat bewegen. Anders bewegen betekent compenseren in het lichaam om toch op een meer comfortabelere fysieke manier inspanning op te brengen die wij als ruiter van het paard vragen.
En dan komen we ongetwijfeld bij houding.
Een paard dat strakke rugspieren heeft. Vind het lastig om deze op lengte te brengen zelfs in stilstand. Hij gaat in zijn favoriete houding staan op de voorhand met zijn gewicht helemaal richting het borstbeen. De rug trekt hierdoor hol, de buikspieren zijn lang en trekt ze niet aan want dat kost het paard flink wat moeite. Het paard heeft maar moeite om de buikspieren aan te spannen en de rug op lengte te brengen in beweging dus zeker om het op te brengen in stilstand. En langzamerhand zie je de rug steeds meer holler worden.
En de rugspieren zullen op termijn zelfs verdwijnen. Als je hier als ruiter plaats op neemt dan zal dit voor het paard ver van comfortabel zijn. Als bespiering verdwijnt en het zadel past niet goed meer dan word het helemaal erg. En zal het paard ongetwijfeld pijn ervaren.
Dit zijn enkele voorbeelden van pijn of ongemak. Er zullen er vast nog veel meer zijn die jij niet meteen opmerkt maar er wel al zijn. Daarom is het aan te raden om regelmatig een professional je paard te laten nakijken. Ik denk dan aan een tandarts, dierenarts, hoefsmid , sportmasseur, instructeur,….
Iemand die je paard niet dagelijks ziet en met een frisse blik naar je paard kijkt. En verschil waarneemt.
Mijn beste advies is bij twijfel altijd je dierenarts contacteren. Om meer te weten en pijn te kunnen uitsluiten.
Oona.