Halsspieren versus Ligamentum nuchae en lig.supraspinale

Het paardenlichaam bestaat uit verschillende structuren die allemaal samen werken en 1 logisch geheel vormen. Wat dat betreft heeft de natuur echt aan alles gedacht.
En heeft ze zelfs een energiebesparende structuur ingebouwd.

 

Hoezo? Energiebesparend systeem?

Ik ga het zo simpel mogelijk uitleggen.

Wel we hebben veel verschillende botten die naast mekaar liggen en verbonden zijn via gewrichten. Om goed naast mekaar te kunnen bewegen bestaan de gewrichten uit volledige schokdempers.
En om de botten te voorzien van beweging zijn er spieren. Die spieren trekken in verschillende richtingen aan de botten. En hierdoor komt het hele skelet in beweging.

Maar waar beweging ontstaat moet er ook energie vrijkomen. Om de spieren langer en korter te kunnen maken en kracht te leveren moet er energie vrijkomen. Die energie komt uit voedingstoffen en zuurstof. Dus als er veel krachtige, sterke en snelle beweging moet plaats vinden komt er veel energie vrij. Het lichaam gebruikt uit de energiecellen de inhoud en het omhulsel voert ze af in de vorm van afvalstoffen in het systeem.

Als er nu teveel afvalstoffen afgevoerd moeten worden en het lichaam krijgt het niet bol gewerkt dan ontstaat er verzuring en die blijft achter in de spieren en zo ontstaat spierpijn. Om spierpijn te voorkomen moeten we dus op tijd even rust nemen en het lichaam laten recupereren.

 

Een voorbeeld:

Om het paard te rijden in oprichting en verzameling. Moeten de halsspieren de halswervels optillen, vasthouden en stabiliseren gedurende een hele tijd. Wij vragen dit van ons paard zonder te beseffen dat dit dus mega zwaar werken is. Vergelijk het met je armen voor je uit houden en je mag ze niet laten zakken. Sterker nog ik leg er 5 kg bovenop. Heb je beeld?

Als een paard dit een uur moet volhouden zonder even op lengte te komen dan krijg je gegarandeerd verzuring met als gevolg, spierpijn met als gevolg, je paard gaat slechter buigen en dragen, met als gevolg tegen de hand zijn, met als gevolg zonder kunde om dit te herkennen met als gevolg, een hand die nog sterker zal gaan inwerken om de oprichting toch voor mekaar te krijgen.

Moeder natuur heeft daar wat op voorzien.

En het is zo simpel en grandioos als je weet hoe het werkt. Het grootste deel van de tijd loopt het paard met zijn hoofd laag aan de grond tijdens het grazen. De halsspieren werken dan echt op de energiebesparende stand. Wat wil zeggen dat ze in ontspanning niet zorgen voor stabiliteit van de wervels en gewrichten. Moest er geen huid rond het paard zitten zijn hoofd zou prompt van zijn hals afvallen .

Dus moeder natuur bouwde het ligamentum nuchae in wat een dikke vlecht is die begint achter de schedel onder de manenkam en doorloopt tot aan de shoft. Van daaruit gaat het ligamentum nuchae over in het ligamentum supraspinale. En die vlecht heeft allemaal zijtakken en waaiert naar elke halswervel en elke rugwervel.
Waardoor hij ervoor zorgt dat het hoofd aan de hals blijft zitten en de halswervels en de volledige wervelkolom perfect naast mekaar gerangschikt blijven als de hals laag is en de spieren kunnen ontspannen. Het lig.nuchae is de energiebesparende structuur die de spieren tijdelijk ontlast.

Het lig.nuchae en lig. Supraspinale komt volledig op rek en zorgt ervoor dat de wervelkolom als een waaier de wervels tov mekaar en uit mekaar houd en ervoor zorgt dat de doornuitsteeksel mekaar niet raken want dat is pijnlijk en kan uitgroeien tot kissing spines.

 

Of je nu op het paard zit of het paard in een neutrale houding staat. Het blijft altijd van belang om ervoor te zorgen dat de wervelkolom omhoog blijft.

Bij een hoge halshouding spreken we de buikspieren aan om de wervelkolom op te tillen. Bij een lage halshouding houd het lig.supraspinale de wervelkolom omhoog. Het paard heeft hierdoor altijd een sterke rug.

Op voorwaarde dat we goed zorg dragen voor de bespiering en dat we ze sterk maken en aan het werk zetten maar evengoed dat we ze op tijd laten ontspannen en de tijd geven te recuperen.

Wanneer dit ons rijtechnisch allemaal net niet goed lukt ontstaat er het gevaar voor blessures.

Mogelijke blessures die kunnen ontstaan.
Oa.
Bij de spieren is de tonus die er op zijn beurt voor zorgt dat de beweging sterk achteruit gaat.
En gaat zorgen voor compensatie, wat ervoor zorgt dat de gewrichten te weinig bewegen en de schokdempers ongelijkmatig worden gebruikt.

Bij het lig. Nuchae en het lig. Supraspinale kunnen ook blessures ontstaan en vaak zijn dit slijmbeursontstekingen aan het begin van de aanhechting net achter de schedel en de 1ste en 2 de halswervel. Die zelfs chronisch kunnen worden. Vaak ontstaan ze door een herhaaldelijk trauma vb vasthangen of in sommige gevallen een infectie.
Wat we dan vaak zien is dat de hals na de hoofdhalsverbinding opgezet is, asymmetrisch is opgevuld door de ontsteking die zich daar bevind en erg pijnlijk is.

Het paard zal een stijve hals hebben moeilijk inbuigen en afbuigen. Mogelijk hoofdschudden en aanleunings problemen hebben. En voornamelijk lopen met de neus ver voor de loodlijn uit. En weinig beweging in de hals tijdens het stappen.

Maar als we dus goed zorg dragen voor de houding van het paard. Genoeg variëren. De spieren de tijd geven om sterk te worden en te ontwikkelen. En ze tijdig te laten ontspannen door niet enkel de spieren effectief te laten samenwerken maar alle structuren te laten samenwerken in het lichaam waarvoor ze bedoeld zijn.

Dan gebruiken we het lichaam zo efficiënt mogelijk en sluiten we zoveel mogelijk blessures uit.

Het paardenlichaam zit gewoon echt goed in mekaar tis aan ons om te ontdekken wat waar zit hoe het werkt en hoe het ons kan helpen.

Gepubliceerd door Oona Thielens

Als ik met een positieve gedachte naast mijn paard sta en erin geloof dat Paddy in staat is om het juiste antwoord te geven op de hulp die ik hem net heb gegeven als is het maar een fractie van het goede antwoord dat hij mij geeft, dan kunnen wij bereiken wat we maar willen. Want een paard dat zich comfortabel, gelukkig en ontspannen voelt heeft het vermogen te kunnen blijven denken in situaties en nieuwe dingen te leren. Alle ervaringen die Paddy vandaag krijgt in onze training neemt hij mee in de training van morgen. Hij weet immers niet wat mijn doel is of waar ik naar toe wil werken. Hij is enkel een Master in het voelen met welke intentie en mindset ik het aan hem vraag. De weg naar het ideale Rijpaard.

Geef een reactie