Al in je valkuil gevallen?

Ik merk de laatste dagen dat mijn mindset hoe dan ook veranderd is. Normaal gezien ben ik altijd super positief en kan ik tegenslagen altijd wel ombuigen naar iets positief. Ik zit zo in mekaar en ik haal er kracht en motivatie uit.

Echter gisteren had ik echt mijn dip bereikt. En dat komt omdat alles wat je gewend bent om te doen om naar uit te kijken van ons afgepakt is. ( klinkt dramatisch maar zo voelt het wel)
We kunnen voorlopig god weet hoe lang nog niet op vakantie, we mogen niet meer lessen, maar we kunnen ook geen leuke strandritten meer maken, een clinic hier of daar zit er voor het eerst ook niet meer in. Ik heb dus momenteel ook niets om naar uit te kijken. Bedacht ik mezelf. En ik heb dat nodig merk ik nu.
En dat is voor mij dus valkuil Nr 1 niets om naar uit te kijken = geen doel voor ogen.
Help ik heb geen plan B! Alhoewel we denk ik best nog een plan c en een plan d alvast kunnen voorbereiden.
Eerder had ik elke woensdag les en deden we grondwerk of longeren of tegenwoordig ook DLL.
Maar nu is het allemaal stil gevallen en moet ik dus zelf de koe bij de horens vatten.
En wat ik nodig heb is structuur, routine en een doel. En dat word mijn plan de komende 5 weken.
Ik stop met zomaar wat te doen. En ik ga een trainingsschema opstellen. Dat me hierbij helpt.
Om de draad goed vast te houden en elke dag een beetje beter te worden.
Maar eerst en vooral wil ik gaan bepalen hoeveel vrije tijd ik ter beschikking heb, met welke bewegingsconditie ik aan de slag wil gaan en dan weet ik ook wanneer ik welke vrije dagen ik bewust kan inplannen. En mijn doel bepalen.
Mijn doel is om Paddy steeds sterker te maken vanaf de grond zodat hij actief leert bewegen en reageren waarbij hij zijn bovenlijn fijn kan oprekken en zowel voorwaarts neerwaarts draagt als voorwaarts en horizontaal. Waarbij hij steeds beter de balans vind en er ook een stuur op komt.
En we echt kunnen gaan schakelen.
Ik wil hier 5 dagen per week kort aan werken. En Plan nu 2 a 3 vrije dagen in. We zitten nu in de lente d.w.z. dat de temperaturen nu op zijn best zullen zijn om de komende maanden te trainen.  Ik verwacht dat ik bij + 28° toch weer minder ga trainen. Dus dan schakelen we vanzelf een tandje terug.
Ik kies voor een  Recreatieconditie hier krijgt je paard  4x beweging die hij nodig heeft om het ruitergewicht goed te kunnen dragen alleen ik ga hem aanpassen op Paddy aangezien we nog niet rijden.
Maar ik hem wel sterker wil maken en alle hulpen vanaf de grond goed bevestigen.
En d.m.v. een gevarieerd trainingsschema. En dat word mijn routine.
En ik wil gebruik maken van de supercompensatie. supercompensatie is het stukje dat je gaat opbouwen en het punt waarop je paard steeds sterker, beter en gespierder word.
Bijv. Jij begint altijd met een training bij het begin waarbij je een grens gaat opzoeken. Na de training is het paard vermoeid en is hij iets minder sterk dan voorheen. Het paard gaat in de loop der uren weer herstellen en het lichaam is zo regulerend dat het net een beetje beter hersteld dan voorheen.
En dan zou ik mijn Plan B voor de komende maand April vrij goed op orde moeten hebben. Zodat uitstel geen afstel word. Ik daadwerkelijk progressie blijf maken en Paddy sterker word en zijn bovenlijn beter ontwikkeld.
En alle begin zal moeilijk zijn om het vol te houden en daadwerkelijk verbetering te merken en te voelen. Maar na een week of 5 weet ik dat het makkelijker word.
Daarnaast wil ik mijn bevindingen bij houden in een dagboekje zodat ik later terug kan kijken, hoe ben ik naar een bepaald doel toe gegroeid wat en hoe heb ik het precies gedaan.
Dit is dan weer nuttig na een vakantie wanneer je de draad weer eens moet oppikken. En ik het al vanzelfsprekend vind waar ik ben gebleven maar de kleine stapjes die ik heb gezet inmiddels ben vergeten. Maar die wel het verschil maken.

Goal- make plan – get to work – stick to it – reach goal – Be happy

Ik ben de laatste dagen druk druk dat het me er soms zelfs bij inschiet om nieuwe facebook posts te schrijven. En ik vind het eigenlijk altijd wel heel erg leuk om te doen. In begin 2 j geleden vond ik het heel erg moeilijk en wist ik vaak helemaal niet hoe ik eraan moest beginnen.
Maar ik rij nu al meer dan een jaar niet meer. En toch helpt het mij om mijn coördinatie up to date te houden. Want 2 weken terug mocht ik plaats nemen op de rug van een zeer leuke Ijslander en ik kon er zo mee weg rijden. En ik had ook helemaal niet het idee dat ik een black out had zoals vroeger.
Ik kon lekker voelen en aanvullen waar nodig was. Heerlijk! En dat omdat schrijven mij hierbij helpt.
Ik zit misschien dus niet op mijn paard en in praktijk loop ik er meer naast. 😊 Maar in mijn hoofd is het als de dag van gisteren.  Ook dat kun je blijven trainen blijkt.
Vorig weekend mocht ik een workshop gaan geven bij zeer gemotiveerde dames die wel een stok achter de deur konden gebruiken. Ze wilden graag een duidelijke houvast waarmee ze stap voor stap kunnen groeien, leren en de conditie van het paard verbeteren.
En daar wist ik wel raad mee. Dus gingen we kijken hoe wat waar en wanneer.
De geheimen om echt verandering te brengen is een DOEL STELLEN. En dat doel stellen dat hadden ze al.
Maar om daar te geraken heb je ook nog een PLAN nodig.
Een goed plan houd rekening met hoeveel tijd je kunt besteden wanneer je wel en niet kunt en hoeveel trainingen een bepaalde conditie nodig heeft.
Het enige dat je dan nog hoeft te doen is variatie toe te voegen zodat het niet saai word en je alles kunt trainen.
Lenigheid, conditie , kracht, uithoudingsvermogen.
Het resultaat is dat je paard beter gaat bewegen, sterker word en soepeler.
Het volgende dat je moet doen is GET TO WORK je zult het toch moeten doen. Ongeacht of het koud is, donker, je moe bent en geen zin hebt. Maar dat laatste verdwijnt sowieso. Als je een week of 5 verder bent. En je geraakt in het ritme dan begin je het verschil duidelijk te voelen en word het gemakkelijker en dan wil jet niet meer los laten. Dan garandeer ik je nu al.
Dat is waar je AAN DE GANG MOET BLIJVEN.
Want dat brengt je uiteindelijk bij je doel.
Zal het gemakkelijk gaan ? Nee dat kan ik je al zeggen.
Maar je maakt elke keer een kleine stap voorwaarts.
En succes of conditie komt niet vanzelf op je pad je moet ervoor gaan om het te kunnen halen.
En als je dan terug kijkt waarvan je komt wees dan maar apentrots.
Herken jij dit ook?
Wil jij ook graag een stok achter de deur? Ik kan je ermee helpen het doel moet je zelf stellen maar ik kom graag je plan je route mee uitstippelen. En je krijgt een berg aan oefeningen van me.
Het staat nog niet op mijn website maar het zit wel in de mogelijkheden.
Als ik tijd vind voeg ik het gauw toe. Mocht je interesse hebben laat het mij dan even weten

Hoe bereid je een strandrit voor?

Tis misschien wel heel erg miezerig herfstweer maar dat belet niet om nu al leuke plannen te gaan maken voor het voorjaar. En dat kan ik alleen maar toejuichen.
Omdat een gewaarschuwd man of vrouw in ons geval er 2 waard is. 😊
En waar wil ik naar toe.
2 Weken geleden kreeg ik van een amazone die altijd het beste voor heeft met haar paard de volgende vraag.
“Ik wil graag in de lente naar de zee, hoe moet ik dit nu goed voorbereiden?
Want het is nu winter en dat maakt het veel lastiger om je paard te gymmen en beweging te geven.
Maar ik wil ook niet mijn paard in april uit de wei halen, opzadelen en over het strand gaan scheuren.
Want dan weet ik dat ik geheid een blessure kan oplopen. En ik wil juist zuinig zijn op mijn paard.”
Ik moest daar toch even over nadenken.
Hoe ik het zelf zou oppakken? Want vaak denken we over buitenrijden niet erg na. Maar een rit naar het strand is eigenlijk best wel pittig zelfs als je veel stapt.
Het strand bestaat uit mul zand wat een grote belasting voor de spieren en ligamenten kan zijn. Zeker als ze strakke weitjes gewend zijn. En ik hoor je al denken maar je kan toch rijden in natte zand! Dat klopt en als het kan zou ik daar ook voor kiezen. Maar je hebt altijd eb en vloed. En het kan zomaar zijn dat je op de terugweg van het strand verplicht in het losse gedeelte moet stappen vanwege de vloed. Zeg ik dat goed ? Ik bedoel hoog water.😊
Je begrijpt me wel.
Maar als ik terug denk aan mijn strandritten hebben we dat dus wel voor gehad.
Dus je kan maar beter goed voorbereid zijn.
En hoe bereid je de conditie van je paard nu voor?
Als je 12 weken van te voren begint dan heb je ruim de tijd om je paard klaar te stomen om veilig een strandrit te gaan maken.
En zeker in begin hoeft het nog niet heel veel tijd te kosten. Zeker in begin is het belangrijkste dat je routine gaat opbouwen. Dat je 12 weken lang routine gaat vast houden en dat je naar een doel traint.
D.w.z. dat je een concreet plan zal moeten maken. Die je houvast geeft en je een duidelijke opbouw geeft. Het plan wat betreft routine, je gaat niet zeggen ik ga de eerste 3 weken 3 dagen per week trainen. Nee je gaat zeggen bijv. Op maandag, woensdag en zaterdag ga ik trainen. En schrijf dan ook op wat je gaat trainen.
Conditie training waarbij je gaat werken aan het uithoudingsvermogen of krachttraining waarbij je werkt aan houding en souplesse.
Het strand daar ga je niet naar toe om een uurtje te rijden. Vaak gaan we dan toch een rit maken tussen de 2 a 4 uur. En ik spreek uit ervaring de tijd vliegt daar. Dus je gaat je paard voorbereiden om uithoudingsvermogen te kweken. Om jou 4 uur te kunnen dragen.
Verder ga je geen 4 u met een lange teugel rijden want dat is funest voor de paardenrug. Als jij 4 u op de rug doorbrengt en je paard beweegt 4 u lang met een verticale hals omdat hij de ogen uit zijn hoofd kijkt op het strand.
Dan zal je paard ongetwijfeld pijnlijke rugspieren krijgen naderhand.
We willen op zijn minst een aangename zachte contact teugel en het hoofd moet een voorwaarts neerwaartse tendens houden. Horizontaal is voldoende
Hier zul je dus minimaal basis dressuur oefeningen voor moeten doen. Zodat het paard zijn buikspieren aanspant en zijn rug mooi op lengte brengt. Tijdens de strandrit wissel je de houding af tussen voorwaarts neerwaarts en lange teugel.
Voor beide geldt bouw het rustig op. In alle trainingen neem de tijd voor een goede warming up en een rustige cooling down. De warming up zorgt ervoor dat de gewrichten en spieren rustig aan worden klaar gemaakt voor fysieke inspanningen en de cooling down zorgt ervoor dat de spieren weer op lengte kunnen komen, volledig ontspannen en alle afvalstoffen kunnen afvloeien.
Supercompensatie zorgt ervoor dat het lichaam na een training weer hersteld en een beetje beter dan voorheen. Doe je hier niets mee dan breekt de conditie die je had opgebouwd weer af. Bouw je hier op verder dan gaat je paard steeds in betere vorm komen.
Daarom is het belangrijk om conditie training en krachttraining goed af te wisselen. Zodat het lichaam de tijd heeft om te herstellen en de spierstructuren niet overbelast worden.
En doordat je een concreet plan maakt aan het begin van je 12 weken zie je niets over het hoofd en word je paard steeds sterker.
En hou je paard goed in de gaten. Hoe is zijn spierspanning in de bovenlijn? Naarmate de conditie verbeterd. Hoe is het beenwerk? Heeft hij mooi en dun beenwerk?
Het is belangrijk dat je van te voren elk bultje kuiltje elke cm van je paard op je netvlies zit alvorens je de rit gaat maken.
Na de strandrit word het heel belangrijk om je paard opnieuw goed te onderzoeken. Meteen na de rit en daarna 12 u later weer om zeker geen afwijkingen over het hoofd te zien. En de juiste na verzorging te kunnen geven die het paard op dat moment nodig heeft.
Week 1 tot en met week 4
zorg je dat je minimaal 3 x week minimaal 35 min traint
wissel af met:
– conditie training waarvan 12 min warming up en 12 min cooling down waarvan enkele malen aandraven +/- 11 min in totaal.
Wissel af met korte blokjes draf/stap/draf/stap 1+1+1+1…. 2+2+2+2….. 3+3+3+3…. Voor de conditie training.
– En voor de krachttraining 35 min waarvan 12 min warming up/losrijden 11min/12 min cooling down
Week 5 tot en met week 8
zorg je dat je minimaal 3xweek minimaal 40 min traint
wissel af met :
– conditietraining waarvan 12 min warming up en 12 min cooling down waarvan enkele malen aandraven+ galop +/- 16 min in totaal.
Wissel af met korte blokjes draf/stap/draf/stap/ draf/galop 1+1+1+1…. 2+2+2+2….. 3+3+3+3…. Voor de conditie training.
– En voor de krachttraining 42 min waarvan 12 min warming up/losrijden 8min draf – galop /5min lange teugel/ 5 uitrijden/ 12 min cooling down
– En 1x/week 15 min stap aan de hand of onder het zadel.
Week 9 tot en met week 11
zorg je dat je minimaal 3xweek minimaal 45 min traint
wissel af met:
– conditietraining waarvan 12 min warming up en 12 min cooling down waarvan enkele malen aandraven en galop +/- 16 min in totaal.
Wissel af met korte blokjes draf/stap/draf/stap/ galop 1+1+1+1…. 2+2+2+2….. 3+3+3+3…. Voor de conditie training.
– En voor de krachttraining 45 min waarvan 12 min warming up/losrijden 10 min draf-galop /5min lange teugel/ 6 uitrijden/ 12 min cooling down
-En 1x/week 15 min stap aan de hand of onder het zadel.
Week 12 ga je rustig aan doen.
3x in de week conditie /kracht training doen van 35 min zodat je paard fit en soepel is om de rit aan de zee te rijden.
Probeer in tussentijd ook verschillende ondergronden te betreden met je paard.
Zodat je paard zijn coördinatie en benen goed in balans kan krijgen.
Dit trainingsschema is geen waarheid. Maar een hulpmiddel om je op weg te helpen. Pas het aan waar nodig. En luister goed naar je paard.
Eventueel als je merkt op het strand dat je paard het toch vermoeiender vind dan dat jij had ingeschat kun je nog altijd een stuk aan de hand stappen.
Echter houd er rekening mee dat paarden op het strand veel fitter en vaak heter zijn.
Wees voorzichtig als je door de zandbanken gaat scheuren. Doe het liefst in zeer ondiep water zodat je voegtijdig kuilen kunt zien. Alvorens ze erin kunnen struikelen. Wanneer je in een diepere bank terecht komt ga je merken dat je paard een piaffe achtige draf gaat maken. Heel leuk om te voelen. Goed om even te trainen. Maar eigenlijk niet tijdens deze rit. Het is namelijk erg vermoeiend. En het mulle zand ook nog eens.
Ga niet galopperen in het klapzand om peesblessures te voorkomen. Maar kies hiervoor de natte stevige stroken uit. Het is juist goed om je paard eens lekker open te trekken voor het SI gewricht optimaal te stretchen. Echter de volgende dag grote kans dat je paard stijf gaat zijn. Dus probeer in de weken hiervoor lange rechte stukken geregeld uptempo door te galopperen.
En als nazorg benen goed afspoelen en de rugspieren warm houden. En het zoute water heelt alle wondjes die er mochten zitten.

 

Ik wens je heel veel plezier op je strandrit. Als je het nog nooit gedaan hebt. Is het een beetje als een grote speeltuin. De branding , de zandbanken, sprintje trekken, genieten van de vrijheid. Zalig om te doen ik kan het iedereen aanraden.

Je paard in conditie overkomt je niet hier moet je aan werken!

Om een paard in conditie te krijgen of te hebben dat overkomt je niet zomaar. Dat word het resultaat van minimaal een heel seizoen te doen wat je moet doen. En in conditie waar hebben we het dan over? Praten we dan over gewicht in conditie, uithoudingsvermogen in conditie is je paard soepel en bewegelijk in conditie.

De meeste paarden in Belgie /Nederland die zijn allemaal wel op gewicht vaak té. Wat ze ook weer parten speelt. Want het extra gewicht moeten ze meezeulen. Als het paard van exterieur sowieso al 4 kant is dan word het afbuigen van de hals en lengtebuiging aannemen ook al meteen een stuk moeilijker.

Echter de conditie van een paard word bepaald door de hoeveelheid beweging die hij krijgt.

En ik geloof oprecht dat elk paard in een conditie kan geraken waarbij hij lekker los en soepel beweegt. Maar je krijgt het niet kadoo. Paarden die nog heel jong zijn behouden hun elasticiteit nog wel een heel eind. Maar vanaf de leeftijd 7-8 en je doet te weinig gaat het peil snel bergaf. Dat is net hetzelfde als wij zelf te weinig lenigheidsoefeningen doen dan word het er met de leeftijd zeker niet beter op.

En ja niet iedereen heeft evenveel tijd want we gaan werken, hebben ons huishouden nog etc…  Maar we zijn allemaal een paard gaan aanschaffen omdat we het zo leuk vonden om er mee samen te werken. Dat is voor mij precies hetzelfde, maar ik heb mijn mindset op een gegeven moment anders ingesteld. Een 4 tal jaar geleden was ik met momenten fanatiek en vaak viel er een week training tussenuit. Omdat ik nu begrijp hoe de biomechanica werkt en wat hij kan betekenen voor je paard snap ik nu dat elke keer opnieuw starten zoveel moeite en energie koste voor mij en voor mijn paard. En het kost je wel eens een hoop frustratie.

Paarden die van nature sensibel en goed voorwaarts zijn die hebben meestal niet zo een moeite met actief voorwaarts te bewegen. Echter de ontspanning vinden in de bovenlijn is dan wel weer een dingetje. Paarden die van nature eerder met de handrem erop lopen zullen ook niet snel en gemakkelijk soepel worden. Zet je deze tussendoor stil dan moet je weer van voor af aan herbeginnen. Eeuwig zonde. Want hierdoor geraak je bijna niet vooruit. En gaat je motivatie er ook stilaan op achteruit. Omdat je het goede gevoel mist.

En omdat ik nu meer weet wil ik vast houden wat ik heb opgebouwd. En wil ik steeds verder en verder geraken. Hoever ik wil geraken dat heb ik momenteel nog niet op mijn moodboard gezet. Omdat ik er momenteel ook het paard nog niet voor heb. En ik me nu veel bezig houd met het voorbereidende werk.

Maar die conditie om die up to date te houden wat is er nu precies voor nodig.

  • Wel minimaal 3x per week 30 min je paard beweging geven
  • Zorgen dat het paard lengte kan maken in de bovenlijn door in elke training zowel aan de hand als rijden als longeren te streven naar een voorwaarts neerwaartse tendens.
  • Waken over de lengtebuiging geeft het paard stelling vanaf de 1 ste halswervel of houd het paard zijn hals recht en buigt hij af op de schoft?
  • En als laatste altijd zorgen dat je paard goed actief voorwaarts reageert en blijft bewegen.

Als je hier met de juiste aandacht mee aan de slag gaat elke week weer opnieuw is je paard in een mum van tijd soepel en beweegt hij gemakkelijker. En dan word het een kwestie van aanhouden en stapsgewijs steeds beter te worden.

Vind je het lastig om met deze oefeningen aan de slag te gaan. Wie houd je tegen om hier hulp bij te zoeken iemand die het je goed kan leren. Eens je de basis kent. Met hoeveel contact je mag rijden hoe je het paard goed actief leer drijven en hoe je leert dat je paard je hand leert te volgen heb je het begin te pakken. En kun je lekker je paardje normaal in stap en draf lekker los rijden. Heeft je paard beperkingen in zijn spieren doordat de verbinding tussen jou en je paard niet altijd even fijn gaan dan is het aan te raden om je paard eens lekker los te maken in zijn bovenlijn. Ik zweer het je dit maakt een wereld van verschil.

Dus je weet wat je te doen staat. Begin bij het begin.

Claim minimaal 3 dagen, werk aan de LVO= lengtebuiging, voorwaarts neerwaarts en aan het actief ondertreden. Eventueel de bovenlijn laten los maken dat alle spieren weer in conditie komen. En week na week volhouden. Eens het beter gaat wil je niet meer terug.

Ik ben heel benieuwd of je een ahaa moment had na het lezen van dit blog. Je mag het altijd delen hieronder.

Alles begint met een goed plan en strategie!

Jarenlang heb ik puzzels gezocht verzameld en naast mekaar gelegd. Maar had ik altijd het gevoel dat er iets bleef ontbreken.
Ik besef me de laatste tijd steeds meer en meer dat ik van dat gevoel vanaf ben. Eindelijk heb ik structuur en houvast gekregen, en zijn alle puzzelstukken gelegd.

En ik neem het mee in mijn bedrijf spieren in conditie.
Omdat het te waardevol is om het niet te delen. En ik iedereen dit fantastische gevoel wil laten ervaren.

Spieren in conditie werkt met 5 pijlers die eigenlijk samen een systeem vormen van 5 verschillende elementen waarbij het 1 niet zonder het ander kan en samen zijn ze via alle richtingen met mekaar verbonden. Ik geef je een korte omschrijving van elke pijler.

 

1 Je paard in detail.

Wanneer je alles over je paard weet en elke cm van zijn lichaam kent dan kun je alles hierop gaan afstemmen zonder voor teleurstellingen te komen staan. Het exterieur verteld je meer over de mogelijkheden die binnen of buiten zijn bereik liggen. De spieren die vertellen je meer over de conditie. De beweging tijdens de bewegingsanalyse die vertelt je welke bewegingen beperkt zijn. En je in de aanpak van je training is routine en variatie onmisbaar.

 

2 Hoe beweegt mijn paard wat zijn de links rechts verschillen?

Door de links/rechts verschillen duidelijk voor ogen te hebben ga je veel beter kunnen zien waar er verbetering optreed in je training. En word het ook veel gemakkelijker om vooraf aan een training te beslissen waar je precies aan gaat werken. Zoals overgangen, actief voorwaarts bewegen, zijgangen, … En weet je precies welk been op welke hand de mist in gaat en waarop je extra aandacht aan besteed.

3 Wanneer, hoe vaak en hoe lang ga je trainen?

75 % van de ruiters begint zomaar te rijden. Zonder plan zonder routine en dit is allemaal afhankelijk van de tijd en zin dat de ruiter heeft. Nochtans een paard dat in een uitstekende conditie verkeerd is minder gevoelig voor blessures op te lopen. Omdat de spieren sterker zijn en beter tegen een stootje kunnen? Dat alleen is al een reden om je paard op tijd beweging te geven. Hier komt het stukje routine om de hoek kijken. En als je minimaal 5 weken de routine kunt vast houden merk je dat je paard soepeler en sterker is geworden.

4 Herken jij een soepel bewegend paard?

Vaak worden we zo 1 met de beweging van ons paard dat het niet eens meer opvalt waar het paard min of meer naar buiten valt of te weinig buigt. En zijn we ons nog minder bewust van het feit hoe vaak we onbewust ingrijpen met onze teugels of onze drijvende hulpen om het paard bij te sturen. Zo vaak dat het paard geleerd heeft om de helft van onze hulpen te negeren. Door te veel en te snel na mekaar te willen bouwt het paard spanning op en gaat het fouten maken. De volgende keer herinnert het paard ongetwijfeld de druk en de chaos die bij de oefening hoort en de ontspanning is zeer moeilijk om vast te houden. Wat al meteen een beperking geeft op de beweging die eigenlijk los door zijn lijf zou moeten zijn.

5 Extra ondersteuning geven aan je paard als investering op termijn.

Het gebeurd helaas nog veel te weinig. Nochtans ons paard doet echt zijn best om ons tegemoet te komen in alles wat we van hem vragen. Wij moeten leren ons paard in balans te brengen. En hoe je het ook draait of keert. Je doet het eerst met te veel en te grote hulpen en te weinig ontspanning. Hoe goed je ook je best doet. En dit levert spanning in de bovenlijn op. Waardoor het paard lengte in de beweging gaat missen. Wat als gevolg heeft dat de veerkracht en paslengte vermindert en het paard stilletjes aan steeds minder buigzaam word. Op tijd en stond de bovenlijn los laten maken zorgt ervoor dat je paard lekker ontspannen ruim en soepel blijft bewegen.

 

Ik zie nog te vaak amazones die het beste voor hebben met hun paard en dan toch 1 of meerdere pijlers missen in hun management. Waardoor de conditie uit blijft en het resultaat ook.

De 5 pijlers zorgen ervoor dat er een rode draad door het verhaal loopt waar je houvast, routine en motivatie uit haalt.

En ik merkte tijdens de behandelingen dat men vooral wil te weten komen hoe ze het in de toekomst nog beter kunnen doen. Omdat je graag met je paard samenwerkt je samen graag groeit maar niet ten koste van alles. Je wil op zoek naar dat wat je voelt waar het vandaan komt, wat het betekend en wat je eraan kan doen. Het heeft heel erg lang liggen sudderen hoe ik het moest aanpakken. Hoe kreeg ik mijn kennis mijn gevoel en ervaring in een jasje gegoten waarbij jij geholpen kan worden. En dan juist niet enkel en alleen op oefeningen gericht maar juist ook op het leren kijken en voelen. En tadaa uiteindelijk heeft het een vorm gekregen.

Ik heb een traject ontwikkeld waarbij ik je individueel kom leren en ondersteunen hoe je een sterk en goed bewegend paard kunt krijgen. Dat weer ontspannen, ruim en soepel beweegt. En waarbij je structuur en routine krijgt om er mee aan de slag te gaan. Voor mij is het iets geworden dat inmiddels als normaal is. Maar ik merk wanneer ik vertel wat het is en in welke vorm ik het aanbied. Dat iedereen super enthousiast word.

 

Mocht je er meer over willen weten neem dan een kijkje op mijn website.

Heb je een gelijkaardig probleem of heb ik je geïnspireerd laat dan gerust hieronder een bericht achter.

Succes

Oona Thielens, Paardensportmasseur

 

Overgangen rijden een versnelling hoger of lager of …. een tool om je paard in balans te brengen en sterker te maken.

Maar weet je hoe de perfecte overgang voor mij voelt?

 

Die voelt fantastisch, hij schakelt op net zoals in een auto hij heeft super veel power en gemak onder zijn motorkap(achterhand) de schoft word gelift en je voelt de veerkracht en lichtvoetigheid toenemen.

 

Een overgang is misschien wel het meest waardevolle om goed voor mekaar te hebben in een training. Want als jij je overgang niet echt 100% goed, los en krachtig voor mekaar krijgt dan blijft je paard vaak net tegen de hand.

Maar goeie overgangen zijn best wel moeilijk om voor mekaar te krijgen. Omdat het zwaar is voor je paard. Je paard moet daarbij meer gewicht op de achterhand krijgen en vooral op eigen benen gaan lopen. En daarbij kost het heel veel spierkracht om uit te voeren.

Je hebt zoveel verschillende overgangen.
Overgangen tussen verschillende gangen. Maar je hebt ook overgangen binnen een gang. Bijv. meer verzamelde overgangen of juist meer verruimende overgangen.

Door de vele variaties op alle mogelijke verschillende plaatsen in de rijbaan te rijden word je paard steeds beter in balans en hij word sterker. Maar je paard word er ook alerter van en gaat beter opletten en beter lopen.

En het geeft zo een gaaf gevoel. Ik neem je even mee en probeer je in woord en beeld uit te leggen.

“Stel je voor je zit in draf op de volte en je hebt je paard netjes op 2 teugels voor mekaar en denk daarbij dat je in versnelling 3 van de auto zit. Daarna gaan we ietsje toevoegen. Niet sneller maar denk aan meer activiteit toevoegen, en ja dat lukt nog wel, je steekt nog iets meer erbij nu zit je al in versnelling 5 en als je denkt dit is de max, dan schakel je nog eens door naar 6. Je voelt nu dat je paard zijn bovenlijn opbolt de schoft lift, je voelt dat hij heel actief zijn achterhand onder brengt en de schouders die voel je ruim naar voor bewegen. En als kers op de taart voel je dat de veerkracht toeneemt omdat je paard zijn benen snel en lichtvoetig voortbeweegt zoals een kat in plaats van dat ze in de grond stampen. En dan schakel je terug. Niet alles ineens maar naar 5 en in stapjes door naar 4 en je schakelt weer op naar 6. En weer terug in stapjes en helemaal naar3.”

En dat is het moment dat je goed het verschil moet voelen in de draf versnelling 3.
Die is nu veel fijner om te rijden dan de eerste draf in het begin van je training.
Dan is je paard zowel verticaal als horizontaal in balans en op 2 teugels.

Wanneer overgangen steeds beter leert fine tunen word er van het paard verwacht dat hij meteen reageert op de perfect gedoseerde drijvende hulp. Maar ook actief reageert op een ophouding. Wanneer het paard goed op een ophouding reageert dan komt hij door heel het lichaam door. Reageert het paard nu en dan eens op een ophouding dan is hij nog niet volledig los door zijn lijf.

Veel gemaakte fouten zijn dat de ruiter met té veel contact blijft rijden en denkt dat hij voldoende bij drijft. Echter is het een noodzaak dat je zoveel zou moeten drijven ( je hand achterna zou moeten rijden als nodig).
Heb je een zachte contact verbinding en het paard neemt je hand goed aan. Dan zul je niet zo hard moeten drijven. Want het contact mag nooit sterker/ zwaarder zijn dan de drijvende hulp die je hoort te geven te ondersteunen. Want anders rijd je met de rem erop. En dat rijdt zwaarder.
Nog een voorkomende fout is dat bij een overgang terug het paard doodvalt op de voorwaartse activiteit. Men maakt een overgang van draf naar stap. En het paard denkt al het is gedaan en de ruiter heeft de grootste moeite om het paard weer aan te zwengelen. Het lukt wel. Maar de ontspanning is weg. Het paard is tegen de hand. En het voelt allemaal heel moeizaam aan.

De oplossing hiervoor is … dat je leert dansen met je paard.
En eerst op de grond. Als jij leert afstemmen op de grond in grondwerk/longeerwerk/handwerk hoe je paard reageert en je leert micro managen om de perfecte overgangen te maken. Dan gaat het onder het zadel ook steeds beter gaan.

En kom je erachter dat je soms juist duidelijk moet zijn en micro managen achterwege moet laten en wat later weer veel fijner moet zijn met je hulpen om samen door de rijbaan te dansen.
En dan kom je vanzelf aan bij het stukje waar Marco Borsato zingt ga maar kijken hoe het danst, …

Succes,

 

Wil je meer weten welke oefeningen en ervaringen ik heb in mijn trainingen of wil je van tijd tot tijd ahaa momenten lezen.

Ontvang ze dan volledig gratis en geniet ervan net zoals ik.

ja , ik wil op maat gemaakte inspiratie van je krijgen

Wat je moet weten over supercompensatie !

Je traint misschien op je gevoel maar maak je ook gebruik van de kracht van supercompensatie?

Als we het hebben over de conditie verbeteren dan denken we vaak meteen in wat we meer moeten doen dan dat we nu doen. We moeten meer gaan bewegen en wat nu nog moeilijk gaat zal straks gemakkelijker worden.

Maar conditie kweken, letterlijk dat begint met een goede strategie.

En uiteraard begin je bij het begin. Maar als je de kracht van supercompensatie goed inzet. Ga je veel beter resultaat krijgen.
Want een paard dat beter, sterker, soepeler en leniger word.
Word het paard goed getraind d.m.v. supercompensatie.
Wat is supercompensatie?
Het is eigenlijk heel gemakkelijk maar vaak zijn we als ruiter ons hier niet van bewust. Toch een gemiste kans als je het mij vraagt.
  •  Als je vandaag gaat trainen dan heb een beginpunt.
  • Na de training is het paard moe en gaat het moeten herstellen van de afgelopen training.
  • Het lichaam heeft zich wat meer moeten rekken en strekken, de spieren hebben meer moeten aanspannen dan normaal. En in het herstelproces gaat het lichaam proactief reageren door te herstellen en een beetje beter dan voordien. Om de volgende keer sterker en beter voorbereid te zijn. En hier spreken we dan over het prestatievermogen dat is toegenomen.
  • Het herstelpunt ligt nu dus hoger dan het beginpunt.
  •  Ga je in de volgende trainingen hier niks mee doen dan gaat het lichaam weer terug “aftakelen” naar zijn beginpunt.
Door steeds trainingen te herhalen en grenzen op te zoeken worden spieren dus sterker. Echter we willen zo gevarieerd mogelijk trainen en niet elke dag dezelfde spieren zwaar aan het werk zetten. Maar juist alle spiergroepen aanspreken.
Dus denken we aan verschillende soorten trainingen zoals , krachttraining, souplessetraining, conditietraining, ontspanningstraining.

Bij een zware training hoort minimaal 24u tot 72 u herstel.
Echter bij een endurence training van 160 km heeft het lichaam nog langer herstel nodig.
En na ongeveer een week is de kracht van de supercompensatie weer verdwenen als we niets zouden doen.

Kun je teveel trainen?
Ja je kunt teveel trainen. Ga je in het herstelproces opnieuw een zware training rijden dan gaat het prestatievermogen afnemen ipv verbeteren. En geraken de spieren overbelast.
En hoeveel is de belastbaarheid van een spier alvorens deze schade oploopt?
De belasting is de hoeveelheid arbeid die een spier aankan en te verwerken krijgt. Dit moet in balans zijn. Anders ontstaan er gegarandeerd problemen ergens in het lichaam. En dit is afhankelijk van de zwakste schakel in het lichaam. Spieren kunnen een mooie conditie hebben maar als de pezen van de benen maar weinig belast kunnen worden en de zwakke schakel zijn van het paard dan heb je hier niks aan om de spiermassa in het lichaam zelf op te bouwen.

Of je paard dus in conditie geraakt hangt dus volledig af van de soort trainingen hoe je die zorgvuldig inzet en slim inzet. En daarbij is routine dus een onderdeel van.

5 redenen waarom je paard elke dag een minimale beweging van 10 min zou moeten krijgen

Ook als het slecht weer is en je geen zin hebt. 2 vliegen in 1klap. Je paard word er fit en vitaal van. En jij hebt er precies om dezelfde redenen ook baat bij. Want alle beetjes helpen en kunnen een wereld van verschil maken.

1-  Beweging zorgt ervoor dat het paard soepel blijft en dat de spieren intact blijven. Na een training heb je afhankelijk van de supercompensatie ongeveer 72 u profijt van de toegenomen kracht en elasticiteit. Train je niet of geef je geen beweging binnen de 72 u dan gaat het stukje kracht en elasticiteit dat na het inwendig herstelproces van de vorige training toegenomen is terug afnemen.

2-  Beweging zorgt ervoor dat de gewrichten gezond en veerkrachtig blijven, dat de schokdemping tussen 2 samenkomende botten optimaal veerkrachtig blijft. En deze haalt zijn veerkrachtigheid uit beweging.

3-  Beweging zorgt ervoor dat je paard mentaal in balans blijft. In sommige landen worden de paarden nog in kuddes gehouden in grote natuurgebieden. Echter de meeste rijpaarden in de Benelux hebben die luxe juist niet. Ze worden op veel kleinere opp. Gehouden liefst met minimaal 2 bij mekaar. Ze krijgen hun voer in buffetvorm aangeboden a volonté Dat maakt dat het soms saai word voor de paarden en ze vaak alsnog op een rustdag in de wei te weinig bewegen. En eigenlijk te weinig uitdaging hebben.

4-  Beweging zorgt ervoor dat de systemen in het lichaam optimaal blijven werken en niet stil vallen. En dan denk ik aan de meest voor de hand liggende systemen waarbij er in het begin van een training energie vrij komt die ervoor zorgt dat het paard opgewarmd wordt om fysieke inspanningen te kunnen leveren en het lymfesysteem dat afvalstoffen, ziektekiemen, stress ( adrenaline) tijdig afgevoerd . En daarbuiten zijn er nog veel meer stelsels in het lichaam aanwezig die elk hun werkingen hebben maar die allemaal afhankelijk zijn van mekaar en in gang worden gezet door beweging.

5-  Beweging zorgt ervoor dat het paard minder snel oud word. Vanaf een leeftijd van 8 jaar is het paard volledig volgroeid en ontwikkeld en zal het paard heel traag stilletjes ouder worden. Hou je het paard elke dag in beweging ook al is het maar 10 min minimaal waarbij alle systemen even schakelen dan zal het degeneratieproces veel trager verlopen.

En hoe moet de beweging er dan uit zien?

Beweging is beweging. Maar probeer wel om genoeg variatie aan te brengen.
Zodat je spieren niet té lang té veel té vaak belast. En waarbij andere spiergroepen te weinig aangesproken worden. Dit is van belang om overbelasting te voorkomen en het herstelproces de kans te geven om te herstellen en sterker te worden dan voorheen.

Je kunt rijden, handwerken, grondwerken, longeren, obstakeltraining inzetten. Maar ook balkjes en een buitenrit. En dit zijn dan actieve trainingen. Maar ik geef aan dat je eigenlijk elke dag je paard van beweging zou moeten voorzien omdat het gezond is voor je paard en om alles in optimale conditie te laten functioneren. Waarbij je een rustdag vervangt door 10 min stappen aan de hand of onder het zadel.

Vaak hebben we wel beeld bij een actieve training maar totaal niet bij beweging geven met een lage intensiteit waarbij het puur draait om de inwendige systemen even een boost te geven even actiever te maken.

Ik help je even op weg. Wat je dan zou kunnen doen in 10 min.

– Je kan een stukje gaan stappen op het harde van het erf af.
– Als je accommodatie groot is kun je een hele route gaan uitstippelen door de gangen langs de weien, door de rijbaan, over het track, langs …. Wees creatief.
– Onder het zadel 10 min in de rijbaan gaan stappen. En hierbij te trachten op een zo laag mogelijke halshouding met een zachte verbinding. Hierbij neemt het lig nuchae het over van de buikspieren en brengt de rug omhoog. Dus geen zorgen over het wegdrukken van de rug.
– Stappen en slalommen rond pionnen
– Samen los door de rijbaan en je paard laten volgen speel met de gangen.

Deze 10 min inspanning lijken misschien saai en overbodig maar ze zijn dus wel van groot belang.

Wil je graag deze blog downloaden als geheugensteun voor op stal. Geen probleem klik dan hieronder op de button.

Pdf – 5 redenen om beweging te geven

 

Lenigheid versus evenwicht

Weet jij wat er bedoelt word met flexibiliteit, mobiliteit, balans en stabiliteit?

De ingrediënten die altijd per 2 met mekaar verbonden zijn. En niet zonder mekaar kunnen.

Het liefst van al zien we een soepel bewegend paard door de rijbaan gaan met mooie grote bewegingen volledig in balans. Echter dit is vooraf bepaald door verschillende factoren die een grote rol spelen. Namelijk de mobiliteit en de flexibiliteit. Zorgen voor de bewegelijkheid en de lenigheid. Dit zijn 2 verschillende dingen die vaak door elkaar gehaald worden.

En de balans en stabiliteit zorgen voor het evenwicht in een oefening waarbij het paard zijn gewicht verdeeld over zijn 4 benen en hierbij stabiliteit nodig heeft om de bewegingen perfect af te stemmen op mekaar om niet uit evenwicht te vallen.

 

En het 1 beïnvloed het ander en omgekeerd.

  • De mobiliteit gaat over de gewrichten en bepaald hoever een gewricht kan doorstrekken of buigen en in welke richting. Hoe mobieler de gewrichten zoveel te verder kan het gewricht bewegen. Belangrijk is dat het paard veel beweegt en de gewrichten niet gaan uitdrogen en in conditie blijven.
  • De flexibiliteit van het lichaam wordt bepaald door de spieren en de mobiliteit bepaalt de bewegingscapaciteit van de gewrichten. De flexibiliteit verwijst naar de rekbaarheid van de spieren en kun je trainen door rek en strekoefeningen te doen. Zoals de bovenlijn uitnodigen om langer te worden.

 Het ene paard word van nature leniger geboren dan het andere en dit is voor een stuk erfelijk bepaald maar zegt niet alles. Andere factoren zoals warmte spelen hierin ook een rol. Een paard waarbij de rug warm word gehouden zal minder stijf bewegen bij opstart. Het ras kan een rol spelen en heel belangrijk de elasticiteit van de spieren die aan de uiteindes van de pezen en ligamenten zitten en het vermogen van de spier om te ontspannen. De leeftijd speelt ook een rol en vanaf 8 jaar is het paard volgroeid maar start de natuurlijke degeneratie ook al is het maar heel miniem. Naarmate paarden ouder worden ze dan minder bewegelijk dit ligt dan vaak in de mobiliteit van de gewrichten die achteruit gegaan is.

Dan hebben we het nog over balans. Het paard hoort in balans te lopen in evenwicht. Maar wat is balans nu precies?

  • Bij balans willen we het lichaam zoveel mogelijk in evenwicht houden en controleren tegenover de zwaartekracht waarmee het te maken krijgt. Denk gemakkelijkheids halve aan op 1 been staan is moeilijker dan op 2 benen staan en je valt uit evenwicht doordat de zwaartekracht aan je lichaam trekt. Je spieren zullen beurtelings korter en langer worden om een poging te proberen om het evenwicht te bewaren en niet om te vallen. De balans word beter wanneer het zenuwstelsel preciezer word in het aansturen en coördineren van de spieren.
  • Om je evenwicht te kunnen bewaren heb je stabiliteit nodig die de spieren controleert tijdens de beweging om de balans te bewaren op 1 been ondanks dat de zwaartekracht je lichaam probeert uit balans te trekken. En deze ontwikkel je door oefeningen met de juiste vorm uit te voeren, door de juiste spieren te activeren. Wanneer je elke keer opnieuw een oefening met een correcte houding uitvoert dan ontwikkel je een bepaald aansturingspatroon dat het zenuwstelsel weer herkend en preciezer word in het aansturen en coördineren van de spieren en de balans optimaliseert.

Dus maw. Als jij het perfecte evenwicht vind tussen de spieren aanspannen en ontspannen om op 1 been te blijven staan gaat het zenuwstelsel dit patroon herkennen en veel fijner en met meer coördinatie  de spieren aansturen en kom jij perfect stil in balans.

Een voorbeeld van een paard dat word gereden.

Waarom is het zo moeilijk om een paard rechtuit over 4 benen te rijden?

Meestal heb je het gevoel dat je paard scheef is richting 1 kant. Rij je dan de andere kant op dan heb je nog steeds het gevoel dat je paard de andere kant op sterker is. Dit komt omdat de voorhand smaller is dan de achterhand en je paard eigenlijk een lange driehoek is. En zijn neus is het puntje.

Wanneer je dan langs de wand rijdt dan zal hij het liefst steun zoeken met zijn buitenshouder en achterhand tegen de wand . Want dat helpt hem bij zijn evenwicht t.o.v. de zwaartekracht. Hij loopt dan niet op eigen benen. Hij verliest balans.

Wat wij willen is dat het paard op eigen benen loopt en geen steun zoekt van de wand en dat hij minimaal schoudervoor loopt. Zijn schouders lopen dan precies voor zijn achterhand en dan zou hij perfect in evenwicht zijn.

Echter die verleidelijke wand trekt maar aan zijn schouders. Waarop jij nog meer aan de binnenkant gaat trekken om hem van die buitenschouder af te krijgen waardoor hij nog meer gewicht krijgt op zijn buitenschouder en nu bijna volledig tegen de wand gaat plakken.

Door minder te trekken aan de binnenkant en de buitenkant zowel de schouders als de achterhand naar binnen te zetten, gaat het paard minder last krijgen van de zwaartekracht. Hij gaat meer coördinatie krijgen en controle over zijn spieren en de bewegingen die de spieren maken.  En hierdoor gaat hij stilaan op eigen benen lopen. Hij gaat meer stabieler worden tegenover de zwaartekracht en hierdoor verbeterd zijn balans.

Maar dit is niet iets wat op 1,2,3 is opgelost. Door herhaaldelijk het paard te helpen om evenwicht te vinden tegenover de zwaartekracht ontstaat er een patroon in de aansturing van de spieren en gaat het zenuwstelsel steeds beter, fijner de beweging coördineren t.o.v. de zwaartekracht. Dat is wanneer het paard in balans loopt zijn gewrichten optimaal mobiel kan gebruiken en zijn spieren voldoende flexibiliteit en vermogen hebben om aan te spannen en te ontspannen.

En wanneer je paard uit balans is dan is bovenstaande verhaal dus precies waarom ons paard zo graag tegen de wand loopt.

Halsspieren versus Ligamentum nuchae en lig.supraspinale

Het paardenlichaam bestaat uit verschillende structuren die allemaal samen werken en 1 logisch geheel vormen. Wat dat betreft heeft de natuur echt aan alles gedacht.
En heeft ze zelfs een energiebesparende structuur ingebouwd.

 

Hoezo? Energiebesparend systeem?

Ik ga het zo simpel mogelijk uitleggen.

Wel we hebben veel verschillende botten die naast mekaar liggen en verbonden zijn via gewrichten. Om goed naast mekaar te kunnen bewegen bestaan de gewrichten uit volledige schokdempers.
En om de botten te voorzien van beweging zijn er spieren. Die spieren trekken in verschillende richtingen aan de botten. En hierdoor komt het hele skelet in beweging.

Maar waar beweging ontstaat moet er ook energie vrijkomen. Om de spieren langer en korter te kunnen maken en kracht te leveren moet er energie vrijkomen. Die energie komt uit voedingstoffen en zuurstof. Dus als er veel krachtige, sterke en snelle beweging moet plaats vinden komt er veel energie vrij. Het lichaam gebruikt uit de energiecellen de inhoud en het omhulsel voert ze af in de vorm van afvalstoffen in het systeem.

Als er nu teveel afvalstoffen afgevoerd moeten worden en het lichaam krijgt het niet bol gewerkt dan ontstaat er verzuring en die blijft achter in de spieren en zo ontstaat spierpijn. Om spierpijn te voorkomen moeten we dus op tijd even rust nemen en het lichaam laten recupereren.

 

Een voorbeeld:

Om het paard te rijden in oprichting en verzameling. Moeten de halsspieren de halswervels optillen, vasthouden en stabiliseren gedurende een hele tijd. Wij vragen dit van ons paard zonder te beseffen dat dit dus mega zwaar werken is. Vergelijk het met je armen voor je uit houden en je mag ze niet laten zakken. Sterker nog ik leg er 5 kg bovenop. Heb je beeld?

Als een paard dit een uur moet volhouden zonder even op lengte te komen dan krijg je gegarandeerd verzuring met als gevolg, spierpijn met als gevolg, je paard gaat slechter buigen en dragen, met als gevolg tegen de hand zijn, met als gevolg zonder kunde om dit te herkennen met als gevolg, een hand die nog sterker zal gaan inwerken om de oprichting toch voor mekaar te krijgen.

Moeder natuur heeft daar wat op voorzien.

En het is zo simpel en grandioos als je weet hoe het werkt. Het grootste deel van de tijd loopt het paard met zijn hoofd laag aan de grond tijdens het grazen. De halsspieren werken dan echt op de energiebesparende stand. Wat wil zeggen dat ze in ontspanning niet zorgen voor stabiliteit van de wervels en gewrichten. Moest er geen huid rond het paard zitten zijn hoofd zou prompt van zijn hals afvallen .

Dus moeder natuur bouwde het ligamentum nuchae in wat een dikke vlecht is die begint achter de schedel onder de manenkam en doorloopt tot aan de shoft. Van daaruit gaat het ligamentum nuchae over in het ligamentum supraspinale. En die vlecht heeft allemaal zijtakken en waaiert naar elke halswervel en elke rugwervel.
Waardoor hij ervoor zorgt dat het hoofd aan de hals blijft zitten en de halswervels en de volledige wervelkolom perfect naast mekaar gerangschikt blijven als de hals laag is en de spieren kunnen ontspannen. Het lig.nuchae is de energiebesparende structuur die de spieren tijdelijk ontlast.

Het lig.nuchae en lig. Supraspinale komt volledig op rek en zorgt ervoor dat de wervelkolom als een waaier de wervels tov mekaar en uit mekaar houd en ervoor zorgt dat de doornuitsteeksel mekaar niet raken want dat is pijnlijk en kan uitgroeien tot kissing spines.

 

Of je nu op het paard zit of het paard in een neutrale houding staat. Het blijft altijd van belang om ervoor te zorgen dat de wervelkolom omhoog blijft.

Bij een hoge halshouding spreken we de buikspieren aan om de wervelkolom op te tillen. Bij een lage halshouding houd het lig.supraspinale de wervelkolom omhoog. Het paard heeft hierdoor altijd een sterke rug.

Op voorwaarde dat we goed zorg dragen voor de bespiering en dat we ze sterk maken en aan het werk zetten maar evengoed dat we ze op tijd laten ontspannen en de tijd geven te recuperen.

Wanneer dit ons rijtechnisch allemaal net niet goed lukt ontstaat er het gevaar voor blessures.

Mogelijke blessures die kunnen ontstaan.
Oa.
Bij de spieren is de tonus die er op zijn beurt voor zorgt dat de beweging sterk achteruit gaat.
En gaat zorgen voor compensatie, wat ervoor zorgt dat de gewrichten te weinig bewegen en de schokdempers ongelijkmatig worden gebruikt.

Bij het lig. Nuchae en het lig. Supraspinale kunnen ook blessures ontstaan en vaak zijn dit slijmbeursontstekingen aan het begin van de aanhechting net achter de schedel en de 1ste en 2 de halswervel. Die zelfs chronisch kunnen worden. Vaak ontstaan ze door een herhaaldelijk trauma vb vasthangen of in sommige gevallen een infectie.
Wat we dan vaak zien is dat de hals na de hoofdhalsverbinding opgezet is, asymmetrisch is opgevuld door de ontsteking die zich daar bevind en erg pijnlijk is.

Het paard zal een stijve hals hebben moeilijk inbuigen en afbuigen. Mogelijk hoofdschudden en aanleunings problemen hebben. En voornamelijk lopen met de neus ver voor de loodlijn uit. En weinig beweging in de hals tijdens het stappen.

Maar als we dus goed zorg dragen voor de houding van het paard. Genoeg variëren. De spieren de tijd geven om sterk te worden en te ontwikkelen. En ze tijdig te laten ontspannen door niet enkel de spieren effectief te laten samenwerken maar alle structuren te laten samenwerken in het lichaam waarvoor ze bedoeld zijn.

Dan gebruiken we het lichaam zo efficiënt mogelijk en sluiten we zoveel mogelijk blessures uit.

Het paardenlichaam zit gewoon echt goed in mekaar tis aan ons om te ontdekken wat waar zit hoe het werkt en hoe het ons kan helpen.