Aangespannen rug of look a like aanspanning?

Als we gaan rijden dan zijn de meeste van ons gefocust op de houding. Want we moeten zo snel mogelijk ervoor zorgen dat het paard in dé houding loopt. En dé houding is dat het paard voorwaarts neerwaarts loopt. Waarom ? Omdat het zo verteld is of omdat we weten dat het paard de rug omhoog hoort te brengen en de achterbenen voorwaarts moeten grijpen.

Waarom ?

Ik ga toch nog even een korte logische samenvatting maken. Het paard moet actief naar voren lopen zijn buikspieren aanspannen waardoor de rug zal opbollen en de bovenlijn mooi zal aanspannen. De beweging begint altijd vanuit het achterbeen vandaar dat hij van achter naar voor moet gereden worden en niet andersom. Het paard ervaart de contactteugel als aangenaam en zal de hand volgen als het paard uitgenodigd word om de bovenlijn langer te maken. Alle wervels in de wervelkolom worden nu als een waaier geopend en het paard is in staat om de ruiter nu goed te kunnen dragen. Zonder hierbij zelf ongemak te ervaren.

Hoe ?

  • Je paard moet ontspannen lopen en altijd de voorwaartse drang naar voor hebben.
  • Je paard maakt een zacht contact met de hand en neemt de verbinding aan.
  • Je paard moet je hand naar voren willen volgen als je toestaat.
  • En je paard moet goed aan het been zijn.
  • Je voelt je paard soepel en gemakkelijk bewegen.

Wat ik wel eens om mij heen zie is de look a like houding !

Vaak loopt het paard ontspannen maar ontbreekt het aan voorwaartse energie. De hals word horizontaal en laag gedragen en het neusje is er vaak net uit. De ruiter is gefocust op ontspanning en terecht en op een zachte verbinding maar er gebeurd helemaal niets. Het is niet omdat de hals horizontaal of laag is dat het paard de bovenlijn dan goed aanspant of de buikspieren goed gebruikt. Deze ruiter wil het heel erg goed doen en hierbij het paard niet forceren. Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar omdat de beweging energie mist gaan de spieren niet goed aangesproken worden. En gebeurd het dus dat het paard nog altijd met een holle rug loopt waardoor de toppen van de wervels in de wervelkolom grote kans maken om tegen mekaar te komen. En voor erg veel ongemak en pijn kunnen zorgen.

Hoe voel jij of je paard goed over de rug loopt ?

Je begint altijd met je paard actief te laten stappen en je neemt een zacht of een licht contact met de mond. Als je paard de hand vertrouwt dan zal hij de verbinding aangaan. En blijf je vering voelen. Geef je teveel been en je paard word te gehaast dan zal je paard in je hand gaan duwen en dan word je paard tegen de hand. Dan ga je iets minder been geven maar je blijft wel een actieve voorwaartse drang nastreven. Als de verbinding goed is nodig je het paard uit om je hand te volgen wanneer je een klein stukje toestaat. Ondertussen blijf jij wel de activiteit onderhouden. Je moet altijd het gevoel behouden dat je meer been geeft dan dat jij je hand sluit. Er is niks mis mee de hand te sluiten en je paard neerwaarts te vragen zolang de aanvulling van je been maar meer is. Wanneer is je been teveel? Als je paard tegen de hand komt.

Daag je paard uit om een harmonica te worden.

Hoe zorgen we er dan voor om de buikspieren goed te laten werken? Wel in stap gaan we vragen dat het paard groter gaat stappen en meer schoudervrijheid zal krijgen. De gedachte en intentie in je hoofd hebben dat je voor een 7 moet gaan stappen kan je daarbij helpen.

In draf ga je schakelen. Denk aan het rijden in een auto je hebt 6 versnellingen. 1 is naar stap 2 is naar een grotere stap. 3 is aandraven, 4 is actiever gaan draven, 5 en 6 is nog groter en actiever draven. En is zeker in begin niet de bedoeling dat je dit lang volhoud. Maar wanneer je in 3 zit sta je hand een stukje toe en vul dit aan met je been schakel op naar 4. Een halve grote volte en weer terug naar 3 . En zo ga je steeds schakelen van 3 naar 4 naar 5 en weer heel zachtjes terug op je zit,zonder hand hulp. En als jij in deze 6 versnellingen goed kan gaan schakelen dan heb jij de buikspieren erg goed aan het werk gezet dan voel je dat de achterbenen veel actiever worden en het bekken beter gaat kantelen en de bovenlijn echt gaat opbollen.

Ik weet zeker dat je paard dan zijn rug goed gebruikt zijn wervels mooi geopend zijn en de buikspieren ten volle getraind worden. En je een mooi actief achterbeen gaat krijgen. Want het paard moet juist leren om groot en klein te draven. Groot betekend voorwaarts neerwaarts. Klein betekend bekken meer gekanteld en een korter frame waarin je paard beweegt. Tis absoluut niet de bedoeling om je paard in mekaar te trekken maar juist eerst uit te nodigen om groter en langer te worden actief naar voren en in deze lengte te leren gaan schakelen en je paard met een aangespannen rug die je behoud in overgangen terug, terug te laten schakelen. Net zoals een harmonica.

Wanneer je hiermee aan de slag gaat. Dan kan het zomaar zijn dat je paard tijd nodig heeft om je hand te leren vertrouwen. En je hier dus enkele weken mee aan de slag moet. Maar het is wel een goede basis waarvan alles natuurlijk begint. En die je goed wil bevestigen.

Rome is ook niet op 1 dag gebouwd. Dus neem je tijd hiervoor en heb geduld.

Veel succes Oona

 

 

 

 

 

Gepubliceerd door Oona Thielens

Als ik met een positieve gedachte naast mijn paard sta en erin geloof dat Paddy in staat is om het juiste antwoord te geven op de hulp die ik hem net heb gegeven als is het maar een fractie van het goede antwoord dat hij mij geeft, dan kunnen wij bereiken wat we maar willen. Want een paard dat zich comfortabel, gelukkig en ontspannen voelt heeft het vermogen te kunnen blijven denken in situaties en nieuwe dingen te leren. Alle ervaringen die Paddy vandaag krijgt in onze training neemt hij mee in de training van morgen. Hij weet immers niet wat mijn doel is of waar ik naar toe wil werken. Hij is enkel een Master in het voelen met welke intentie en mindset ik het aan hem vraag. De weg naar het ideale Rijpaard.

Geef een reactie